Αδέσμευτος τύπος (31-01-2010)

Πηγή: http://mustikatisedem.5forum.net/forum-f10/topic-t2204.htm?sid=5333456813ce7812e9036f4537049832
31/01/2010
Συνέντευξη: Παναγιώτης Πετράκης






Της ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΑΜΟΥ

«Φεύγω». «Δεν πάει άλλο, ξαναγυρνώ στη Νέα Υόρκη». Με τις βαλίτσες στο χέρι ήταν ο Παναγιώτης Πετράκης αφού η τηλεοπτική αρχή της καριέρας του ήταν κάπως αποτυχημένη. Τελειώνοντας τη Δραματική σχολή η πρώτη πρόταση που αποδέχθηκε ήταν να υποδυθεί το κεντρικό πρόσωπο στα «Παιδιά της Γειτονιάς», σειρά που παίχθηκε στην ΕΤ-1. Μετά από αυτό, ο εκκωφαντικός θόρυβος της «σιωπής» τον προβλημάτισε. Εως ότου, πέντε χρόνια αργότερα, έφθασε το επόμενο σίριαλ «Τζένη κι Ευανθία», που περιττό είναι να σας πω ότι κράτησε μόλις λίγα επεισόδια.
Εν τω μεταξύ είχε ολοκληρώσει την άκρως επιτυχημένη πρώτη χρονιά εμφάνισής του με τη Νίνα Λοτσάρη στο σόου τους και, χωρίς υποχρεώσεις πια, πήρε την απόφαση να πάει σ’ άλλη γη σ’ άλλα μέρη, εκεί που τον εκτιμούν και του ανοίγουν απλόχερα τις πόρτες, κάτι που διαπιστωνόταν από τη μακρόχρονη συνεργασία που είχε με το εξωτερικό. Οι βαλίτσες είχαν κατέβει, τα ρούχα είχαν βγει, η βίζα δεν είχε λήξει, η μάνα του, που πάντοτε τον στηρίζει και είναι παρούσα, τον παρότρυνε… και ο Παναγιώτης βγάζει εισιτήριο για Ν. Υόρκη. Εως ότου… αυτό το καθοριστικό τηλεφώνημα άλλαξε τη ζωή του.
Ο Σταμάτης Φασουλής -με τον οποίο είχε συνεργαστεί θεατρικά μόλις δύο φορές- τον καλούσε στο τηλέφωνο να του πει ότι η Ελενα Ακρίτα κι ο Γιώργος Κυρίτσης ετοιμάζουν μια σπουδαία σειρά κι ακόμη -ενώ το κάστινγκ έχει γίνει- δεν έχουν βρει το πρόσωπο εκείνο που θα ήθελαν να υποδυθεί κεντρικό χαρακτήρα. Οι συγγραφείς έψαχναν καιρό τον ηθοποιό που θα ενσαρκώσει τον Λουκά στα «Μυστικά της Εδέμ» αλλά δεν είχαν υπόψη τους ποιον να εμπιστευθούν. Ετσι, ζήτησαν από τον Φασουλή να τους προτείνει δυο, τρία πρόσωπα. Ο Πετράκης, απογοητευμένος απ’ τα προηγούμενα χρόνια που όλο τον καλούσαν για κάστινγκ, πήγαινε, άκουγε τα καλύτερα, αλλά στο τέλος όσο ειδοποιούσαν εσάς, αγαπητοί αναγνώστες, άλλο τόσο ειδοποιούσαν κι εκείνον, απλώς δήλωσε στον Φασουλή ότι «θα δει τι θα κάνει».
Τέλος πάντων -λες κι έκανε αγγαρεία- βάζει μια βερμούδα -έλεος- κι ένα «δεύτερο» t-shirt. Μ’ αυτή την τριτοκλασάτη εμφάνιση πήγε να τον δουν και να τον ακούσουν για να πάρει τη δουλειά. Τον ειδοποιούν για δεύτερη οντισιόν κι εκείνος νομίζει ότι θα γίνει «μια απ’ τα ίδια». Ομως όταν φθάνει και η τρίτη οντισιόν αλλά και τα θερμά συγχαρητήρια ότι καλύτερο «Λουκά» δεν είδαν, ο Πετράκης απλώς σκέφτεται ότι του «χάλασαν τα σχέδια για την Αμερική». Από την πρώτη, όμως στιγμή, που ξεκίνησαν τα γυρίσματα θεωρεί ότι ήταν ευλογία Θεού ο συγκεκριμένος ρόλος.
• Ο χαρακτήρας του Λουκά συγκλίνει με το δικό σας;
«Καταρχήν θέλω να πω ότι ο Λουκάς για τις ημέρες που ζούμε αποτελεί πρότυπο ανθρώπου, γιατί είναι ένας χαρακτήρας προσηλωμένος στις αξίες της ζωής. Δεν είναι καθόλου του βολέματος, κάτι που τείνει να εκλείψει στις ημέρες μας. Δεν παρεκκλίνει απ’ τις αρχές ακόμη κι αν ο ίδιος κινδυνεύει. Ο Λουκάς προτιμά να χάσει παρά να προδώσει τα πιστεύω του. Ισως σ’ αυτό που διαφωνώ με τον τηλεοπτικό εαυτό μου, είναι πως ο ήρωας παρεμβαίνει πολύ στις υποθέσεις των φίλων του. Πιστεύει πολύ στο θεσμό της φιλίας -όπως εγώ- και γι’ αυτό μπαίνει στις ζωές των άλλων προκειμένου να γίνει εκείνο που αυτός θεωρεί σωστό και να τους βοηθήσει. Θεωρώ ότι ταυτιζόμαστε πολύ με τον Λουκά».
• Ο καλός χαρακτήρας του Λουκά σας προσέφερε και θετική αναγνωρισιμότητα;
«Δεν είναι απλή αναγνωρισιμότητα. Οταν έρχονται στο καμαρίνι του «Casablanca» ή όταν με σταματούν στο δρόμο, βλέπεις στα μάτια τους μια ειλικρινή αγάπη. Η πιο σημαντική εκδήλωση αγάπης που με τιμά ιδιαίτερα είναι όταν κάποιοι μεγαλύτεροι άνθρωποι μου λένε «μακάρι να είχα έναν γιο σαν εσένα». Τι πιο καταπληκτικό απ’ αυτό»…
• Αρα το εξαιρετικό συγγραφικό δίδυμο σας έδωσε ένα δώρο το οποίο βεβαίως το υπερασπίζεστε θερμά.
«Θα έλεγα πιο εκλαϊκευμένα ότι τους το «χρωστώ», διότι μου προσέφεραν πραγματικά ένα μοναδικό ρόλο – δώρο».
• Τελικά η τηλεόραση τι μέσο αποτελεί για τον ηθοποιό, αν αυτός βεβαίως, επιλέξει σωστά;
«Καταλυτικό. Η αγορά της πρωτεύουσας είναι σχετικά μικρή, οι δουλειές είναι μετρημένες. Οι ηθοποιοί που προβάλλονται μέσα απ’ την τηλεόραση είναι αυτοί που θ’ αναζητήσει ο κόσμος. Ο ηθοποιός είναι αυτός που μπαίνει πάνω απ’ το θεατρικό έργο, πάνω απ’ την παράσταση. Στο εξωτερικό συμβαίνει το αντίστροφο».
• Είστε πολύπλευρος καλλιτέχνης, πολυτάλαντος κι εξειδικευμένος στο μιούζικαλ. Χορός, τραγούδι, υποκριτική σε υψηλό επίπεδο. Πιστεύετε πως ένας τέτοιου βεληνεκούς καλλιτέχνης μπορεί να έχει λαμπρό παρόν στα ελληνικά καλλιτεχνικά δρώμενα αλλά μονίμως αβέβαιο μέλλον, δεδομένου ότι το μιούζικαλ δεν είναι και το είδος που προτιμάται;
«Είναι αλήθεια πως πριν συνεργαστώ με τη Νίνα στον Πύργο των Αθηνών είχα σκεφθεί «ποιος θα έρθει να δει καμπαρέ, να μας ακούσει να τραγουδάμε ξενόγλωσσα», δεδομένου ότι η νυχτερινή ζωή της Αθήνας είναι συνυφασμένη με το μπουζούκι. Από τη δεύτερη εβδομάδα, με την αθρόα προσέλευση του κόσμου, διαπίστωσα ότι τελικά ο κόσμος αποζητούσε το είδος αυτό το διαφορετικό και το συγκεκριμένο τρόπο που παρουσιαζόταν η παράσταση. Η επιβεβαίωση αυτή ήρθε όταν με τη Νίνα πέρσι πήγαμε σ’ ένα διπλάσιο χώρο, στο «Casablanca», όπου ανεβάσαμε το «Flosh Royal» και φέτος ανεβάζουμε τη «Vendetta». Το κοινό είδε και αποδέχθηκε λοιπόν, μια νέα δυνατή αρχή στο χώρο της διασκέδασης».
• Εχετε ζήσει κι έχετε δουλέψει στη Νέα Υόρκη. Τι μας λείπει σε σχέση με τη συγκεκριμένη Πολιτεία αλλά και σε τι υπερτερούμε;
«Καταρχήν μας λείπει η οργάνωση. Εκεί υπάρχει ένα σωματείο καλλιτεχνών το οποίο «λύνει και δένει» και κανείς δεν μπορεί να του φέρει αντίρρηση γιατί υπερασπίζεται πολύ δυναμικά και αποτελεσματικά τα δικαιώματα των εργαζομένων. Δίνει εντολές ακόμη και για το πώς πρέπει να γίνει μια πρόβα και μάλιστα αναλόγως του έργου. Για παράδειγμα λέει «μετά από τόση ώρα δουλειάς, δέκα λεπτά διάλειμμα ή μετά από τόσες ώρες μισάωρο μπρέικ, για φαγητό». Επίσης κατά γράμμα τηρούνται και οι κανόνες συμπεριφοράς του ηθοποιού. Απαγορεύεται δηλαδή ένας ηθοποιός να παρατηρήσει έστω κι ευγενικά τον συνάδελφο του. Αν έχει κάποιο θέμα πάνω στη δουλειά θα πρέπει να το πει στον βοηθό σκηνοθέτη, εκείνος στον σκηνοθέτη κι ο σκηνοθέτης αν κρίνει θα συζητήσει το θέμα με τον ηθοποιό που «σφάλλει». Επίσης ο ηθοποιός δεν ασχολείται με τίποτ’ άλλο παρά μόνο με το ρόλο του. Ούτε με το ντύσιμό του δεν πρέπει ν’ ασχολείται. Το ένδυμα της παράστασης, του το φοράνε οι βοηθοί ενδυματολόγου. Είναι όλα πριν απ’ αυτόν γι’ αυτόν. Στην Ελλάδα όλα περνάνε απ’ τα δικά μας χέρια… ούτε μάνατζερ, ούτε ατζέντηδες. Σ’ αυτό που υπερτερούμε είναι το συναίσθημα. Ισως εντέλει αυτό να είναι και το πιο ουσιαστικό».
• Πόσο ολοκληρωμένοι είναι οι ηθοποιοί στη χώρα μας;
«Θεωρώ αυτονόητο πως ένας καλλιτέχνης πρέπει να έχει τεχνική κατάρτιση. Να ξέρει να χορεύει, να γνωρίζει τον τόνο της φωνής όταν μιλάει, να μπορεί να τραγουδήσει».
• Για να διατηρήσετε και τις τρεις συνιστώσες που φτιάχνουν την εξαιρετική συνισταμένη του καλλιτέχνη, σκέφτομαι πως στον ελεύθερο χρόνο σας είστε συνεχώς με γυμναστική, αναπνοές όπως στο πιλάτες και καλή διατροφή.
«Απλώς κάνω τη γυμναστική μου κάθε πρωί ή τρεις φορές την εβδομάδα σε γυμναστήριο, προσέχω την στάση του σώματος για καλύτερη λειτουργία και φυσικά τη διατροφή μου δεν τη χαλάω. Στα γυρίσματα πηγαίνω με τάπερ, με φαγητό απ’ τα χέρια της μάνας μου».
• Η σκηνή, τελικά, είναι όπως την είχατε ονειρευτεί;
«Η σκηνή είναι αυτό που ονειρεύομαι εγώ κάθε φορά. Αποτελεί έναν ονειρικό χώρο που μπορώ να τον διαμορφώνω όπως τον σκέφτομαι».




http://www.adesmeytos.gr/news.php?aid=7627